HARI ini jugak sempat aku merombak kembali SKRIP masyarakat MAH MERI yang telah
aku tulis sebelum ini. Sebelum ini memang skrip tu dah siap namun selepas
berkunjung ke PULAU CAREY pada 1 JULAI 2012 lalu
aku ambil keputusan untuk merombak kembali
skrip berkenaan.
Di bawah ini adalah skrip tersebut. Ini bukan bermakna ia tidak akan
dirombak kembali, mungkin dalam masa terdekat akan
dirombak untuk kali yang terakhir. Itulah
yang dinamakan skrip, ia akan
dirombak beberapa
kali hingga
puashati.
Di Semenanjung Malaysia terdapat lebih kurang 200 ribu orang asli yang
terbahagi kepada tiga kumpulan iaitu Negrito, Senoi dan Melayu Proto. Daripada
tiga kumpulan ini orang asli terbahagi kepada 18 sub etnik yang berdasarkan
kepada bahasa dan adat resam.
Pulau Carey terletak dalam daerah Kuala Langat Selangor. Ia mempunyai
keluasan 32 ribu ekar iaitu kira-kira 1/5
pulau Singapura. Pulau carey dipisahkan dari tanah besar oleh Sungai
Langat. Sebuah jambatan di Teluk Panglima Garang merupakan jalan penghubung ke
Pulau Carey. Pulau Carey mengambil nama sempena nama Valentine Carey seorang
pegawai Inggeris di zaman penjajah.
Sekarang, hampir keseluruhan Pulau Carey diliputi ladang kelapa sawit
milik Sime Darby Plantation.
Pulau Carey didiami oleh orang asli daripada suku Mah Meri. Terdapat
lebih kurang 1,400 orang daripada suku ini tinggal di lima buah kampung di
sini. Kaum ini diberi pelbagai kemudahan termasuk sekolah. Keadaan kampung
mereka lebih kurang sama dengan kampung-kampung yang terdapat di tempat lain.
Sekarang, di Kampung Bumbun iaitu salah sebuah kampung masyarakat Mah
Meri, terdapat perkampungan budaya Mah Meri. Ia dibuka dari jam 9.00 pagi
hingga jam 6.00 petang. Ia ditutup pada hari Isnin. Pelancong boleh mengetahui
pelbagai perkara berkaitan Mah Meri di perkampungan budaya ini. Di perkampungan
budaya ini juga terdapat sebuah galeri yang mempamerkan pelbagai bahan-bahan
berkaitan masyarakat Mah Meri.
Suku kaum Mah Meri masih mengamalkan kepercayaan nenek moyang mereka.
Masyarakat Mah Meri mengadakan upacara-upacara di rumah yang dinamakan Rumah
Moyang yang terdapat di sini. Di
sinilah mereka mengadakan upacara-upacara pemujaan. Di antara tujuan mereka
masuk ke rumah moyang ini ialah untuk memohon sesuatu. Suku kaum Mah Meri
percaya rumah moyang merupakan tempat bermulanya nenek moyang mereka bertapak.
Mereka juga mempercayaai bahawa roh nenek moyang merekalah yang menjaga
kesejahteraan kampung yang mereka diami. Terdapat ukiran-ukiran patung di luar
rumah moyang kaum Mah Meri ini.
Dalam adat perkahwinan, suku Mah Meri mempunyai adat yang tidak jauh berbeza
denagn orang Melayu. Dalam suku kaum Mah Meri terdapat adat merisik, menghantar tanda dan majlis
perkahwinan. Namun dalam adat perkahwinan mereka, wali merupakan bapa saudara.
Bapa tidak boleh menjadi wali dalam adat perkahwinan mereka.
Dalam majlis persandingan masyarakat Mah Meri, pengantin dipakaikan
dengan pakaian yang dibuat daripada kulit kayu terap. Segala upacara
persandingan pasangan akan diketuai oleh Tok Batin masyarakat tersebut.
Selepas upacara persandingan pasangan pengantin dikehendaki mengelilingi
gunung sebanyak 7 kali sebagai bukti kesetiaan pasangan untuk menempuh dugaan
dalam kehidupan mereka.
Dalam upacara perkahwinan Mah Meri juga terdapat upacara mandi bersama
yang boleh disertai oleh lima orang ahli keluarga. Upacara ini adalah sebagai
simbolik bahawa pasangan sanggup bersusah senang bersama dalam menempuh laluan
kehidupan.
Majlis keramaian majlis perkahwinan suku Mah Meri ini berlangsung selama
tiga hari dua malam di rumah penganti perempuan.
Seterusnya, masyarakat Mah Meri yang tinggal di Pulau Carey ini terkenal
dengan seni kraftangan mereka yang unik dan penuh dengan nilai estetika.
Kraftangan yang dihasilkan adalah dalam bentuk anyaman dan ukiran kayu. Dalam
masyarakat ini anyaman merupakan satu perkara yang mesti ada. Anyaman-anyaman
daun nipah akan ditemui di mana-mana saja dalam masyarakat Mah Meri antaranya dalam
majlis perkahwinan, persembahan kebudyaan dan sebagainya.
majlis perkahwinan, persembahan kebudyaan dan sebagainya.
Di Kampung Bumbun ini terdapat beberapa bengkel membuat ukiran kayu. Bengkel-bengkel
ini dimiliki oleh individu yang mendiami perkampungan ini. Ukiran-ukiran mereka mendapat perhatian pelancong-pelancong luar. Ukiran-ukiran tersebut adalah terdiri daripada topeng-topeng dan patung-patung. Menurut pengukir ini, dia mewarisi seni ukiran ini daripada bapanya. Menurutnya lagi sebuah ukiran mampu disiapkan dalam masa sebulan. Sebuah ukiran boleh dijual dengan harga diantara 2 ribu hingga 3 ribu ringgit Malaysia sebuah.
ini dimiliki oleh individu yang mendiami perkampungan ini. Ukiran-ukiran mereka mendapat perhatian pelancong-pelancong luar. Ukiran-ukiran tersebut adalah terdiri daripada topeng-topeng dan patung-patung. Menurut pengukir ini, dia mewarisi seni ukiran ini daripada bapanya. Menurutnya lagi sebuah ukiran mampu disiapkan dalam masa sebulan. Sebuah ukiran boleh dijual dengan harga diantara 2 ribu hingga 3 ribu ringgit Malaysia sebuah.
Bagi mereka yang berminat untuk mengetahui pelbagai perkara berkaitan
orang asli di Semenanjung Malaysia, boleh berkunjung ke Muzium orang Asli di
Gombak. Muzium ini terletak lebih kurang 20 kilometer dari Kuala Lumpur. Muzium ini mempamerkan
pelbagai koleksi artifek orang asli sehingga yang berusia lebih daripada 600
tahun.
Di muzium ini pelawat akan dapat mengetahui segala perkara berkaitan
orang asli iaitu asal-usul, kesenian, pakaian, alat muzik, alat untuk
pertanian, perangkap serta ubatan tradisional orang asli.
Terdapat juga sebuah hospital orang asli di Gombak. Hospital ini dibuka
selama 24 jam. Hospital ini menyediakan kemudahan ambulan untuk membawa pesakit
dari kawasan mereka. Ada ketikanya helicopter juga digunakan untk membawa
pesakit dari sesebuah kawasan. Kebiasaannya pesakit yang dating ke hospital ini
ditemani oleh saudara mara tidak kurang daripada 10 orang. Mereka lebih yakin
apabila ditemani oleh keluarga datang
untuk mendapatkan rawatan di hospital ini.
....sekian....dan terima kasih kerana sudi membaca...
DAUDmontakzakaria